Guðmundur Kristinsson rithöfundur og fyrrverandi féhirðir.
Á síðustu árum hefur geisað mikil barátta fyrir jafnrétti kynjanna. Rætt er um „gallaða fóstureyðingalöggjöf“. Það þyrfti að rýmka lögin til að „standast sjálfsagðar kröfur um rétt kvenna til forræðis yfir eigin líkama“. „Í samfélagi sem vill jafna stöðu kynjanna, hlýtur krafa um frjálsar fóstureyðingar að vera sjálfsögð.“
Upplýst var, að á Íslandi væru framkvæmdar um þúsund fóstureyðingar á ári. Það er svipaður fjöldu og nú býr á Eyrarbakka og Stokkseyri.
En þarna er ekki allt sem sýnist. Fóstur í móðurkviði er sjálfstæður einstaklingur, sem á sér mikla framtíð, en er ekki hluti af líkama móðurinnar, þó hún hýsi það um tíma.
Þegar ungbörn og fóstur deyja – og alveg eins þó að fóstri hafi verið eytt – koma þau fram í hinum heiminum, þar sem vel er tekið á móti þeim og þau alast upp hjá fósturforeldrum til fullorðins ára. Og þegar móðirin flytur yfir, taka þessi börn á yfirleitt á móti móður sinni og verður fagnaðarfundur.
En hafi jarðneska lífinu lokið með því að fóstrinu var eytt- sem getnaðarvörn – þá getur staðið við rúm móðurinnar þegar hún vaknar hinum megin – ung og glæsileg stúlka eða myndarlegur piltur og segii : „Því gerðir þú mér þetta mamma? Þú sviptir mig þeim þroska og þeirri þjálfun, sem gleði og sorgir í lífsbaráttunni hefðu gefið mér í jarðlífinu.“
Á fræðslufundi með Björgu Ólafsdóttur miðli vorið 1986 kom Einar Kvaran fram – 48 árum eftir andlát sitt og sagði frá andláti sínu og fyrstu lífsreynslu í hinum nýju heimkynnum. Þegar ég spurði hann um örlög þeirra sem deyja á fósturskeiði svaraði hann:
„Ég met það við læknanna sem komnir eru yfir, að þeir skilja það nú, að það er strax líf. En Guð hjálpi þeim læknum á jörðinni, sem leika sér að því að taka líf! Þeir ættu að hugsa meira um lífið hinum megin. Því margt kemur á móti þeim, þegar yfir kemur. En þeir sem trúa því og finna fyrir því – þeim dettur ekki í hug að gera þetta. En þeir, sem gera þetta verða að taka það út.
Það var læknir sem kom yfir, sem gerði mikið af þessu, honum varð mikið um það, þegar það kom hver veran á fætur annari – ungt fólk, bæði karlar og konur og sögðu við hann “ þú kemst ekki langt strax! Það ert þú sem gerðir það, að við vorum ekki á jörðinni! “ honum var sýnt það. En þá rankaði hann við sér. Því maður veit aldrei hvað í barni getur búið“. En hver verða örlög barna sem deyja ung ða sem fóstur? Þau lifa öllog er vel annast um þau í hinum heiminum.
Björg sagðist ekki muna fyrr eftir sér en ún léki sér við litla stelpu í stofuhorninu heima hjá sér á Þingeyri. Þegar hún birtist tók Börg framdótið sitt og litla telpan kom með sín og þarna léku þær sér og töluðu saman. Svona léku þær sér fram að fermingu.
Löngu síðar var henni sagt, að þessi æskuvinkona hennar væri raunverulega systir hennar, sem farið hefði úr þessum heimi á’ur en hún fæddist. Hún hefði komið fram í hinum heiminum sem fóstur og haldið áfram að þroskast fram á fullorðinsaldur.
En þegar Björg fór að halda trans fundi, var einn af stjórnendum hennar stúlka sem nefndi sig Helgu – og sá um lýsingarnar i upphafi. En þegar Nonni kom að sambandinu til að lýsa fannst henni hún of skyld Björgu – Enda var hún systir Bjarnar og bernskuleikfélagi.
Mannsævin hefst við getnað úr tveimur frumum foreldra og 23.000 genum sem móta útlit okkar og eiginleika allt lifið.
Þæ ungu fögru stúlkur, sem hrósa sér af því að nota fóstureyðingu sem getnaðarvörn, ættu að hugsa sig vel um áður. Því þetta getur valdið þeim sorgum þessa heims og annars. Og nóg er af barnlausum hjónum, sem þrá að ættleiða börn. Og hvað hefði orðið æfistarf mitt ef mér hefði verið eytt? eða þitt, ef þér hefði verið eytt sem fóstri?
Höfundur er rithöfundur og fyrrverandi féhirðir.
