Í vikulegum þætti Fréttir vikunnar fóru þau Arnþrúður Karlsdóttir og Pétur Gunnlaugsson yfir helstu mál sem borið hefur á góma í vikunni og bar þar hæst samþykkt útlendingafrumvarpsins á Alþingi sem samþykkt var með 38 atkvæðum og 15 voru á móti.
Flokkur fólksins vildi ganga lengra en frumvarpið gerir ráð fyrir en einungis 6 studdu breytingatillöguna, sem því var ekki samþykkt. Pétur sagði það athyglisvert, að Flokkur fólksins vildi ekki að svo kallaðir efnahagsflóttamenn féllu undir skilgreiningu flóttamannahugtaksins en upprunalega töluðu t.d. Sameinuðu þjóðirnar um flóttamenn frá stríði, þótt því hefði verið breytt síðar. Arnþrúður benti á, að þingmenn ættu að sýna landsmönnum gott fordæmi með vandaðri orðræðu en einhver brestur er á því, þegar dómsmálaráðherrann verður fyrir jafnvel aðkasti starfsfélaga sinna á þingi, sem missa sín í útlendingamálunum.
Íslendingar vilja ekki opin landamæri
Pétur ásakaði RÚV um að breiða út þau ósannindi, að þjóðin vilji opin landamæri en Íslendingar vilja það ekki. Lítill og hávær hópur opinna landamæra á greiðan aðgang að RÚV, sem básúnar út rétttrúnaði yfir landsmenn. Gagnrýndu þau tvískinnunginn sem kemur fram í því, að sumir þykjast vera svo góðir að vilja taka á móti börnum en bara ef þau verði á heimilum annarra en þeirra sjálfra. Áætlað sé að landsmenn eigi að taka á móti milli 5-6 þúsund flóttamönnum á ári með tilheyrandi kostnaði á annan tug milljarða króna á ári. Hvaðan eiga peningarnir að koma? Hver útvegar fólkinu húsnæði og atvinnu? Hvað á að gera ef innflytjendamálin fara úr böndunum? Ætla þeir ráðamenn sem nú taka þessar ákvarðanir um galopið land sem auglýst er úti í heimi sem gósenland jarðarbúa að taka ábyrgð, ef vandinn verður óviðráðanlegur?
Rétttrúnaðurinn étur börnin sín
Sagði Arnþrúður að daglega hringi fólk til Útvarps Sögu sem komi skoðunum sínum á framfæri í trúnaði og þyrði ekki að láta nafns síns getið af ótta við afleiðingarnar. Slíkar væru aðfarir rétttrúnaðarfólksins gagnvart þeim sem eru annarra skoðana en það sjálft. Fulltrúar þjóðarinnar skrifa undir samninga erlendis t.d. í Marakesch með engum fyrirvara, sem önnur Norðurlönd alla vega í Skandinavíu settu við þann samning. Núna er allt afsakað með því að það verði að standa við þessa samninga sem aldrei hafa verið bornir undir þjóðina og óvíst, hvort forsetinn hafi skrifað undir en samkvæmt stjórnarskránni eru samningar marklausir án undirskriftar forsetans. Pétur taldi það vægast sagt vafaatriði, hvort þjóðin væri nokkuð skuldbundin slíkum „samningum.“
Aðför að dómsmálaráðherra fyrir að vilja koma á reglu í innflytjendamálum
Ræddu þau Arnþrúður og Pétur um þá stöðu hvernig RÚV er notað í pólitískum tilgangi forsætisráðherrans, Katrínu Jakobsdóttur, sem túlka má sem atlögu gegn einum ráðherra í ríkisstjórninni, dómsmálaráðherranum Jóni Gunnarssyni, þegar RÚV gerir það að einhverju stórmáli, að umboðsmaður alþingis hafi skilað áliti á ákvörðun Jóns um rafbyssuvæðingu lögreglunnar til forsætisráðherrans. Sagði Arnþrúður að umboðsmaður alþingis sé óhæfur til að skila slíku áliti, þar sem hann hann hefði áður unnið fyrir Katrínu Jakobsdóttur og þegið greiðslur frá henni og væri því ekki hlutlaus. Virðist tvískinnungur forsætisráðherrans koma berlega í ljós og vekur spurningar um hæfni hennar að stjórna ríkisstjórn, að hún velji þá leið að láta umboðsmann alþingis bera skoðanir sínar til dómsmálaráðherrans, þar sem markmiðið virðist augljóslega að losa ríkisstjórnina við dómsmálaráðherrann vegna metnaðar að vinna störf sín á réttan hátt samkvæmt lögum.
Græna hagkerfið að leggja efnahagslífið í rúst
Samtímis sem að verðbólgan æðir áfram og étur upp buddur landsmanna, þá eru engar hömlur á útþenslu ríkisbáknsins. Pétur spyr spurningar sem oft hefur heyrst hjá innhringjendum: „Af hverju er ekki hægt að draga úr ofþenslu ríkisins?“ Arnþrúður spurði: „Hvað verður um alla peningana sem verið er að eyða í loftslagmálin? Hver tekur við þeim peningum?“ Full ástæða er til að ræða þau mál, þar sem grænu bankarnir er komnir á hausinn og enginn endir á þeim hörmungum fyrir efnahagslíf Vesturlanda. Búið er að stjórnmálavæða allt og benti Pétur m.a. á, að Silicon Valley Bank hefði lagt drjúgan pening í kosningasjóði demókrata. Mörg önnur mál brenna á Íslendingum en flóttamannamálin, t.d. húsnæðismálin en komið hefur í ljós að margir sem eru að kaupa sína fyrstu íbúð njóta ekki lánshæfni Credit Info. Þrýstingur erlendis um græn viðskipti taka til sín allt meira af peningum landsmanna og verður að taka tafarlaust á þeim málum svo ekki fari illa.
Raforkan er stödd í Undralandi
Vitlausasta af öllu sé ætlun ESB að skilgreina vatnsafl EKKI sem græna orku og þar með stemma stigu við, að Íslendingar haldi áfram að virkja vatnsaflið, sem hefur verið hornsteinn í velferð landsmanna. Arnþrúður sagði að með slíkri skilgreiningabreytingu ætti að skapa orkuskort og þvinga landsmenn til að nota vindmyllur í staðinn. Norðmenn séu farnir að átta sig á þessu og vilja bakka bandinu og endurskoða samþykkt 3. orkupakkans, sem Íslendingar voru fengnir til að samþykkja eftir þrýsting norskra ráðamanna, m.a. kom utanríkisráðherra Noregs í þeim tilgangi til Íslands, þótt annað hefði verið sagt opinberlega. Íslendingar eiga ekki að hlusta á þessa „græningja“ og hótanir þeirra, landsmenn eigi að halda áfram að virkja vatnsaflið og ekki hætta því frekar en að hætta að veiða þorskinn!
Lætur þjóðin það viðgangast að valdhafar afhendi WHO fullveldi Íslands með einu pennastriki?
Gagnrýndu þau Pétur og Arnþrúður harðlega og hafa iðulega tekið upp í viðræðum á Útvarpi Sögu, bæði með innhringjendum sem og þáttaviðmælendum, að Alþjóðaheilbrigðisstofnunin WHO er að gera tilraun með s.k. „Heilbrigðissáttmála“ þar sem ætlast er til að 194 ríki afsali sér ákvörðunarrétti sínum í heilbrigðismálum. Hvað ætlar ríkisstjórnin að gera, á að afhenda fullveldi þjóðarinnar með einu pennastriki?! WHO nýtur fjárframlaga einkaaðila eins og Bill Gates og háð hagsmunum þeirra. Rætt er um heimsstjórn og heimsmarkmiðin 2030, sem tekið hafa þjóðir heims í gíslingu. Sætt er lagi til að taka stjórn af lýðræðislega kjörnum embættismönnum og setja í hendur fólks, sem enginn hefur kosið né getur haft áhrif á. Enda eru Sameinuðu þjóðirnar ekki lengur sama stofnunin og voru í byrjun, t.d. er Saudi Arabía í forystu jafnréttismála kvenna sem er bara brandari.
Smellið á spilarann hér að neðan til að hlusta á þáttinn:
