Reyndu það sama fyrir tíu árum en mistókst
Þýska ESB-þingkonan Christine Anderson heldur því fram að covid-aðgerðir yfirvalda fjalli meira um eftirlit á fólki en heilsu þess. Núna er reynt að festa þetta eftirlit í sessi.
Valdaelítan og lyfjaiðnaðurinn reyndu þetta þegar við svínainflúensufaraldurinn fyrir meira en tíu árum síðan en mistókst þá. Af einhverjum ástæðum hefur þeim tekist það með Covid-19. Christine Anderson tók þegar eftir því vorið 2020, að allt var ekki eins og það átti að vera. í nýju viðtali (sjá neðar á síðunni) við sænska Swebbtv segir hún:
„Mér var bent á hvernig þeir meðhöndluðu svínainflúensuna þegar þeir gerðu nákvæmlega það sama. Þá gekk það ekki, en í þetta sinn hertu þeir róðurinn á afgerandi hátt.“
Meðan á covid stóð tókst öðrum röddum ekki að koma fram og spyrja hversu hættulegur vírusinn væri raunverulega (sænska lýðheilsan sagði í júní 2020 að dánartíðni af völdum nýju kórónuveirunnar væri allt að 0,1 prósent meðal fólks undir 70 ára ).
„Allt snerist um að stjórna fólki. Ég sá mjög snemma að þetta snerist ekki um að hafa stjórn á veiru heldur bara að stjórna fólki. Ég vonaði að ég hefði rangt fyrir mér, en því miður, ég hafði rétt fyrir mér. Þetta snýst ekki um heilsu fólks. Þetta snýst um eitthvað, en ekki heilsu.“
„Þeir settu á höft og vildu hugsanlega sjá hversu langt þeir gætu komist áður en fólk gerði uppreisn. Svo kom bólupassinn. Byggður á rangri afsökun. Þeir vildu að fólk myndi venjast þessu. Hver sem er getur í raun farið inn í Þýskaland. Landamærum okkar er ekki stjórnað. En ég, sem þýskur ríkisborgari, gat ekki lengur farið inn í skóbúð eða farið í klippingu. Það mátti ég ekki gera. Á þeim tímapunkti voru sennilega margir sem héldu að eitthvað hefði farið mjög úrskeiðis.“
Fólk þvingað til hlýðni og óbólusettum kennt um allt sem misfórst
Fólk sem vildi ekki láta bólusetja sig og voru hinir „óbólusettu“ aðskildir á hræðilegan hátt:
„Þeir vildu að þú yrðir bólusettur og ef þú gerðir það ekki varðstu að vera heima. Þetta var ljóst. Hinir óbólusettu voru útskúfaðir úr samfélaginu. Þeir þrýstu á fólk. Ég þekki marga, sem vildu ekki láta bólusetja sig en þreyttust á áreitni, aðkasti og útskúfun. Allar ríkisstjórnir í hinum vestræna heimi og Evrópuþingið stóðu fyrir þessu. Fólki var hótað með vinnumissi eða það missti aðgang að heilsuþjónustu. Óbólusettum var kennt um að það vantaði heilbrigðisstarfsmenn. Þeir vildu að fólk myndi gefast upp og hlýða.“
„Allt var óbólusettum að kenna. Ég hugsaði bara: Guð minn góður. Þetta var hræðilegt. Þeir gerðu þetta viljandi vegna þess að þeir vildu að frásögn þeirra myndi vinna. Að takmarkanir þeirra og reglur myndu gilda. Og þeir gerðu allt sem þeir gátu til að svo yrði.“
Valdaelítan reynir að breyta hegðun fólks – hvað sem það kostar
Christine Anderson telur að „höftin“ muni halda áfram, það sem hefur gerst sé aðeins byrjunin, verið er að láta á reyna hvernig fólk lætur að stjórn. Valdhafar hagi sér eins og þeir séu að reyna að hemja óhlýðið barn:
„Því miður mun þetta halda áfram en ekki vegna þess, að við séum með heimsfaraldur, heldur vegna þess að þeir vilja það. Bólupassinn með QR kóða til að skanna út um allt var bara próf til að venja fólk á að nota passann. Næsta skref verða stafræn skilríki, sem farið er að kynna alls staðar. Á Ítalíu munu þeir bráðlega kynna svokallað snjallveski. Það er í grundvallaratriðum félagslega lánskerfið sem er í Kína. Það á að vera frjálst, en hversu lengi verður það? Þetta snýst um hvata til mannlegrar hegðunar. Það hefur ekkert með lýðræði eða frelsi að gera.“
Vegna þess að Evrópa er lýðræðisríki á pappírnum, þá verða breytingarnar gerðar „í smáum skrefum“ útskýrir Christine Anderson. Það er gert til þess að fólk muni aðlagast og sætta sig við breytingarnar. Við gætum endað með kerfi byggt á koltvísýringsnotkun.
„Þeir sem sjá þetta ekki þurfa að opna augun. Það eru bókstaflega engin takmörk fyrir því, hvað þeir munu gera til að fá þig til að hegða þér á ákveðinn hátt.“
