Stefanía Jónasdóttir skrifar:
Með ólögum og tilfinningastjórnun skal eyða landi og þjóð. Örlög Maríu Stuart Skota- og Bretadrottningar voru grimm af hendi Elísabetar sem lét hálshöggva hana. Ástar- og tilfinningalíf varð Maríu að falli, sem segir,,þú stjórnar ekki með tilfinningum einum saman“. Þetta vissi Elísabet og varð drottning.
Eftir kvenvæðingu alþingis Íslands og í stjórnmálum er allt í óreiðu hjá þingi og þjóð. Ég er ekki hrifin af konum í stjórnmálum. Detti nú sterk stjórnmálakona inn á þing, þá er hún hrakin burt. Á þingi sitja og hafa setið grátandi, gargandi og óstöðugar konur eftir hentugleikum og dagsformi. Ungu konurnar á þingi; engin þeirra talar um að varðveita land og auðlindir, nei, þær tala um haframjólk, eigin lífsreynslu, lækkun kosningaaldurs, kvennamál, kynjamál, svansvottanir og að ekki megi nú nota gífuryrði.
Auðvitað tala þær líka um mennsku sína en sjá ekki að þær stefna þjóð sinni í fátækt og landmissi með þessari mennsku. Þær eru tilbún- ar til að verða fátækar vegna mennskunnar og auðvitað tala þær um ríkisfé til hjálpar uppeldi barna sinna en ekki um það hvort börn þeirra erfi nú landið. Þorgerður Katrín segir að ekki megi nota útlendingamálin í næstu kosningum – af hverju skyldi það nú vera! Á Alþingi svífur um á rósrauðu skýi Bjarni Benediktsson, og önnur pungdýr þingsins elta þessi ský kvennanna þótt þau séu grá og vitlaus.
Stjórnmálafólk sem ekki sér hættuna sem steðjar að Íslandi: segið af ykkur. Ríkisstjórn Katrínar hefur eyðilagt flest það sem byggt var upp og ekki er stjórnarandstaðan skárri. Ég mótmæli veru ykkar á þingi. Ég vil fá grasrótina – bændur, verka- og iðnaðarfólk – til valda, fólk sem hefur skilning á lífinu. Menntafólkið vil ég senda á sjó og í frystihúsin, þar mun það læra að verða nytsamt fólk. Það væri gott fyrir ykkur að losna við bómullina sem hangir við ykkur.
Að öðru. Hvar er lögregla landsins? Aftur er þar stjórnað af konum. Ekki er tekin ákvörðun um að taka á Palestínumótmælendum, auðvitað má mótmæla en ekki duga lengur pottar og skilti. Mótmælendur vaða um með sinn þjóðfána og vanvirða Austurvöll og styttur okkar. Vita þær konur sem stjórna hér ekki hvað það merkir að fara um með sinn þjóðfána og stinga honum í jörð annars ríkis? Stærsta spurningin er: Hvað er gert við landnám? Þið skiljið ekki skilaboð Palestínuaraba, en ólíkt ykkur sem stjórnið hér þá hafa þeir framtíðarsýn og allt er skipulagt – og nú vantar mosku. Íslensku stjórnmálafólki leiðist ekki að vera haft að fíflum.
Mennska ykkar er svo sterk að allt skal látið eftir, þið týnist í mennskunni sem aðrir auðvitað misnota. Hvaða ferðamaður í framtíðinni vill koma til glæpaeyjunnar Íslands? Miðborg Reykjavíkur vaðandi í gargandi skríl og Palestínufánum og Austurvöllur drullupollur! Ekkert ykkar á Alþingi er að verja land og þjóð, land sem þið munuð missa til sterkari afla en þing Íslands er. Múslímar með íslenskan ríkisborgararétt munu stofna sinn eigin flokk og fara á þing og það verða eftirmæli „mennsku- fólksins“. Já, karma er tík.
Eitt veit ég: Þið munuð ekki ráða við þau öfl í framtíðinni. Þið eruð ekki að hugsa um framtíð barna ykkar, þið munuð spyrja: Hvað höfum við gert? Þið sem segið við mig „ég nenni ekki að tala um þetta“ fáið það sem þið eigið skilið. Friðsælt Ísland er að hverfa, enginn sómi, sverð né skjöldur til varnar. Lögreglan upptekin í sálfræðitímum og að læra um hatursorðræðu eða hvað, Eyrún haturslögga? Kennið þið börnunum að það séu ekki allir vinir í skóginum og ekki þótt brosað sé til þeirra?
Það eru rándýr í skóginum, og hættið að kenna þeim að allir séu vinir, það er misnotkun á mennskunni, sem tröllríður nú Alþingi, allir þar blindir á mennskuna og tilbúnir til að verða fátækir og gefa eftir til sterkari afla. Þið fáið ekki mennskuna á móti, það veit ég fyrir víst, og einhliða mennska er ekki góð. Vaknið!
Höfundur býr á Sauðárkróki.
